Hoop doet leven [Love Swept 421]

Aanvankelijk was hij slechts een stem in het donker die haar troostte toen ze zich wanhopig voelde. Toen stak David Winslow zijn handen door de ijzeren tralies om haar hand aan te raken en wist Emma Hamilton dat ze de gevangenschap die hen samen had gebracht moest doorstaan. Door middel van zijn strelende vingers gaf hij haar dag na dag kracht en ze had het gevoel dat hij haar hele lichaam streelde.
Emma gaf hem hoop en moed, maar toen ze bevrijd werden door het lot, vroeg David zich af of wat Emma voelde echte liefde was of enkel dankbaarheid. Vastbesloten zich te houden aan de belofte die ze hem en zichzelf had gedaan, zwoer Emma dat ze ervoor zou zorgen dat hij alle ellende die hij had meegemaakt, zou vergeten. Maar kon ze David laten inzien dat haar ziel voor altijd de zijne was?